Kaç Kırlangıç Kovaladınız?

     Kırlangıcın biri, bir adama aşık olmuş. Pencerenin önüne konmuş, bütün cesaretini toplamış, röleli tüylerini kabartmış, güzel durduğuna ikna olduktan sonra küçük sevimli gagasıyla cama vurmuş.

      Tık…..Tık…… Tık…. Adam cama bakmış. Ama içeride kendi iÅŸleriyle uÄŸraşıyormuÅŸ. Biraz meÅŸgulmüş! KimmiÅŸ onu iÅŸinden alıkoyan? Minik bir kırlangıç! Heyecanlı kırlangıç, telaşını bastırmaya çalışarak, deriiin bir nefes almış ÅŸirin gagasını açmış, sözcükler dökülmeye baÅŸlamış.Hey adam! Ben seni seviyorum. Nedenini niçinini sorma. Uzun zamandır seni izliyorum. Bugün cesaret buldum konuÅŸmaya. Lütfen pencereyi aç ve beni içeri al. Birlikte yaÅŸayalım. Adam birden parlamış. Yok daha neler? Durduk yerde sen de nerden çıktın ÅŸimdi? Olmaz, alamam demiÅŸ. Gerekçesi de pek sersemceymiÅŸ. Sen bir kuÅŸsun! Hiç kuÅŸ, insana aşık olur mu? Kırlangıç mahcup olmuÅŸ.
Başını önüne eÄŸmiÅŸ. Ama pes etmemiÅŸ, bir süre sonra tekrar pencereye gelmiÅŸ, gülümseyerek bir kez daha ÅŸansını denemiÅŸ; Adam, adam! Hadi aç artık ÅŸu pencereni. Al beni içeri! Ben sana dost olurum. Hiç canını sıkmam Adam kararlı, adam ısrarlı; Yok, yok ben seni içeri alamam demiÅŸ. Biraz da kaba mıymış, neymiÅŸ lafı kısa kesmiÅŸ. IÅŸim gücüm var, git başımdan. Aradan bir zaman geçmiÅŸ, kırlangıç son kez adamın penceresine gelmiÅŸ; Bak soÄŸuklar da baÅŸladı, üşüyorum dışarıda. Aç ÅŸu pencereyi al beni içeri. Yoksa, Sıcak yerlere göç etmek zorunda kalırım. Çünkü ben ancak sıcakta yaÅŸarım. PiÅŸman olmazsın, seni eÄŸlendiririm.Birlikte yemek yeriz, bak hem sen de yalnızsın yalnızlığını paylaşırım demiÅŸ. Bazıları, gerçekleri duymayı sevmezmiÅŸ. Adam bu yalnızlık meselesine içerlemiÅŸ. Pek bir sinirlenmiÅŸ. Ben yalnızlığımdan memnunum demiÅŸ. KuÅŸtan onu rahat bırakmasını istemiÅŸ. Düpedüz kovmuÅŸ. Kırlangıç , son denemesinden de baÅŸarısızlıkla çıkınca, başını öne eÄŸmiÅŸ, çekip gitmiÅŸ. Yine aradan zaman geçmiÅŸ Adam önce düşünmüş, sonra kendi kendine itiraf etmiÅŸ; Hay benim akılsız başım. DemiÅŸ ne kadar aptallık ettim! Beklenmedik bir anda karşıma çıkan bir dostluk fırsatını teptim. Niye onun teklifini kabul etmedim ki? Åžimdi böyle kös kös oturacağıma keyifli bir vakit geçirirdik birlikte.PiÅŸman olmuÅŸ olmasına ama iÅŸ iÅŸten geçmiÅŸ. Yinede kendi kendini rahatlatmayı ihmal etmemiÅŸ. Sıcaklar baÅŸlayınca, kırlangıcım nasıl olsa yine gelir. Bende onu içeri alır, mutlu bir hayat sürerim. Ve çok uzunca bir süre, sıcakların gelmesini beklemiÅŸ. Gözü yollardaymış. Yaz gelmiÅŸ, baÅŸka kırlangıçlar gelmiÅŸ. Ama…… Onunki hiç görünmemiÅŸ. Yazın sonuna kadar penceresi açık beklemiÅŸ ama boÅŸuna. Kırlangıç yokmuÅŸ! Gelen baÅŸka kırlangıçlara sormuÅŸ ama gören olmamış. Sonunda danışmak ve bilgi almak için bir bilge kiÅŸiye gitmiÅŸ. Olanları anlatmış. Bilge kiÅŸi gözlerini adama dikmiÅŸ ve demiÅŸ ki; Kırlangıçların ömrü 6 aydır.

       Hayatta bazı fırsatlar vardır, sadece bir kez elinize geçer ve deÄŸerlendirmezseniz uçup gider. Hayatta bazı insanlar vardır, sadece bir kez karşınıza çıkar ve deÄŸerini bilmezseniz kaçıp giderler. Ve asla geri gelmezler. Dikkatli olun…. Farkında olun….. Ve bir düşünün bakalım Acaba siz bugüne kadar pencerenizden kaç kırlangıç kovaladınız?

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *